schobbejak

Gisteren zag ik mezelf spiegelen, dankzij een flintertje zon, in het water van een gezwollen rivier. Een silhouet in de stroom. Me laten meedrijven, is dat het lot van ouder worden? Dacht ik toen. Niet meer zwemmen? Het water laten beslissen en van het landschap genieten? Geen doel meer hebben?Waarom vertel ik?Er zijn talloze antwoorden vanuit verschillende perspectieven en hebben vooral te maken met de vertellers die erover reflecteren. De mens, het doel, de weg. Waarom vertelde ik tien jaar geleden? Twintig jaar geleden. Dertig? Serieuze en vooral eindeloze gesprekken waarin ik driftig meepraatte. Met een opinie en donderende woorden. De missie! De weg (the queeste weet je wel) Het…