Wie ben ik
De korte versie: mijn naam is Fred Versonnen en ik vertel.
De iets langere versie:
Ik heb altijd verteld. Als kind wandelde ik permanent rond in een fantasiewereld: ik geloofde heilig in Sinterklaas, was doodsbang voor de boze heks in Sneeuwwitje en klom in hoge bomen. Daar was ik veilig voor de monsters. (Mijn moeder was het daar niet mee eens!)
De dag dat de Sint verdampte herinner ik mij als gisteren, ik voel de knoppen van de wasmachine vandaag nog in mijn rug duwen, ik ruik nog altijd de natte handdoeken in het badkamertje. “Hij bestaat niet!” “En je mag het niet aan je broertjes vertellen.”
Mijn kleine wereldje explodeerde en ik zocht troost in…verhalen natuurlijk. Verhalen zijn alomtegenwoordig in mijn leven. Ze laten me wankelen en ze redden mij.
Ze waren mijn reddingsboei in de pestjaren en later mijn anker wanneer ik ging zweven. En er waren de grote vakanties bij de grootouders. ’s Avonds, wanneer de stoelen op straat werden gezet, en het vertellen begon. Grappen, dorpsroddels, volksverhalen, over den Oorlog… Ik draag de geborgenheid en de warmte voor eeuwig mee in mijn hart. Luisteren met rode oortjes. Dat gevoel, die beleving, daar flakkert het vlammetje van de vertelkunst.
- Ik geef vertelworkshops en toegepast vertellen. Want de vertelkunst is een schitterend hulpmiddel om doelen te laten slagen.
- Ik vertel voor jong en oud. In scholen en rusthuizen, op markten en evenementen, in huiskamers en op vertelfestivals. En dat in binnen- en buitenland. In het Nederlands, Engels, een beetje Duits en natuurlijk in het Leuvens.
- Mijn repertoire is omvangrijk en omvat alle grote en mindergrote thema’s. (Ik vertel evenwel geen erotische verhalen)